Γραμμένο για την εταιρεία Χορού Rambert το 1992 και επαναδιατυπώθηκε για το Sioban Davies Dance.Tο winsboro cotton mil blues χρησιμοποιεί τη δύναμη που ο ίδιος ο Rzewski θέλει να περιγράψει,από ένα ηχητικό τοπίο βιομηχανικού θορύβου(αργαλειούς σε μια βρετανική μύλο εργασίας).Οι χορευτές είναι ντυμένοι με απλά πουκάμισα και παντελόνια,που μοιάζουν με τα ρούχα εργασίας.Τα κοστούμια θέλουν να δώσουν περαιτέρω έμφαση στην ιδέα της ''λαΐκής''καθημερινής μέρας,και θα επιτρέψουν στους χορευτές να κινούνται πιο εύκολα αλλά και στο κοινό να γίνει κοινωνός της ιδέας.Όσον αφορά την ανάλυση της ιδέας ο Rzewski αντιμετωπίζει το πιάνο ως επιχειρησιακό μηχανισμό,εκφραστικό μέσο και τον πιανίστα ως τεχνικό και ταυτόχρονα ως μουσικό.Επαναλαμβάνοντας αυτή την ένταση η χορογραφία παίρνει το σώμα ως τρόπο παραγωγής και ένα μέσο έκφρασης.
Στο κέντρο του είναι οι ρυθμοί χειρωνακτικής εργασίας,της έμμεσης ακολουθίας και των κυκλικών διαδικασιών της μηχανικής εργασίας.Οι χορευτές έχουν προσαρμοστεί σε αυτό το πλαίσιο ώστε να μπορούν να μετακινηθούν πιο μακρύα ή πιο κοντά κάνοντας έτσι πιο ευπαρουσίαστες τις αλληλεπιδράσεις και τις στιγμές χωρισμού.Ο σχεδιασμός του φωτισμού δημιουργεί ισχυρά αποτελέσματα,ιδιαίτερα όταν ''πάλλονται'' τα φώτα στη μέση του δρόμου μέσα από το χορό,γεγονός που υποδηλώνει την ένταση και τη θερμότητα των σωμάτων σε άμεση γειτνίαση με τις μηχανές του βιομηχανικού πλαισίου.
F.RZEWSKI
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου