Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ UIRAPURU-HEITOR VILLA LOBOS

μύθος 1
Το uirapuru είναι μυθικό πουλί στον αμαζόνιο και πρωτοαναφέρθηκε από φυλές της Βενεζουέλας και του Περού.Μάλιστα ο μύθος αναφέρεται σε έναν πολεμιστή της φυλής Guarani που ερωτεύτηκε τη γυναίκα του αρχηγού της φυλής.Ο θεός tupa για να τον τιμωρήσει τον μεταμόρφωσε σε πουλί ωστόσο ο ίδιος κελαϊδούσε στην αγαπημένη του κάθε πρωί μόλις ξημέρωνε και το φως του ήλιου έπεφτε πάνω στα φύλλα του αμαζονίου.Πλέον χωρίς να μπορεί να την κοιτάζει σαν άνθρωπος όπως πρώτα βασανιζόταν πολύ,όμως ήταν ελεύθερος να πετάει οπουδήποτε ψάχνοντας την από την ανατολή μέχρι την δύση του ήλιου.Μέρα με τη μέρα ολοένα και περισσότερο πίστευε πως κάποτε θα ξαναγίνει πάλι άνθρωπος μπορώντας να την κοιτάζει στα μάτια όπως πριν.

παραλλαγές του μύθου 1
Σύμφωνα με άλλους μύθους το uirapuru είναι από τα πιο όμορφα πουλιά του αμαζονίου και όταν τραγουδά όλα τα άλλα ζώα σταματάνε.Κάποιοι άλλοι μαρτυρούν ότι αρκεί μόνο ένα ζώο να σκοτωθεί και αμέσως αρχίζει το τραγούδι του θανάτου με ήχους κελαϊδίσματος υποδηλώνοντας ότι πλέον έρχεται και πάλι η ειρήνη στο δάσος.Άλλες πτυχές του μύθου μας αναφέρουν οτι όταν πεθάνει το uirapuru τότε μόνο έρχεται η αιώνια ευτυχία και αγάπη.

Το 1917 γράφτηκε το συμφωνικό ποίημα του Villa Lobos και παρουσιάστηκε το 1935 με χορογραφία του Serge Lifar. 

μύθος 2
Ο συνθέτης αφηγείται έναν άλλο μύθο για ινδούς πολεμιστές όταν έψαχναν μια όμορφη κοπέλα με την ωραιότερη φωνή που είχαν ακούσει ποτέ.Μια ομάδα πολεμιστών ψάχνοντας την ,ανακάλυψε σε ένα δύσβατο μέρος έναν άσχημο ινδό να παίζει ένα είδος φλογέρας.Η παρουσία των πολεμιστών δεν άρεσε καθόλου στον γέρο που τους θεωρούσε ανεπιθύμητους,ανήμπορος όμως να κάνει τίποτα τους ζήτησε να φύγουν.Δίχως να ξεκουραστούν από το μακρινό ταξίδι συνεχίζουν την πορεία προς τα ίχνη της όμορφης νεαρής.Μετά από πολλές μέρες οι ινδοί πολεμιστές σταμάτησαν σε κάποιο σημείο του δάσους,μερικοί παράξενοι ήχοι έφτασαν στα αυτιά τους,άκουγαν όλα τα ζώα του δάσους σαν να θέλουν κάτι να τους μαρτυρήσουν.Σε μια στιγμή όπου όλοι οι ήχοι σιώπησαν η μικρή ινδή εμφανίστηκε ξαφνικά κάνοντας ακόμη και τα πουλιά να χαρούν με την παρουσία της.Το κελαϊδισμα του πουλιού την έκανε να εμφανιστεί μπροστά στα μάτια των πολεμιστών.Περιμένοντας να τους ακολουθήσει για να γυρίσουν πίσω,ένα πουλί μεταμορφώνεται στον γέρο που πριν από καιρό τον είχαν συναντήσει καθώς έπαιζε φλογέρα.Πιο αποφασισμένος από ποτέ ο άσχημος γέρος ρίχνει αμέτρητα βέλη στους ντόπιους πολεμιστές αναγκάζοντας τους να οπισθοχωρήσουν προς το δάσος.Το τόξο του όμως σε κάποια στιγμή σαν να μην ήθελε να συνεχίσει άλλο,το τελευταίο βέλος είχε τραυματίσει θανάσιμα την πανέμορφη ινδή με την θεσπέσια φωνή και έναν από τους πολεμιστές.Ήταν η τελευταία στιγμή που ο γέρος την κράτησε στην αγκαλιά του βλέποντας για πρώτη και τελευταία φορά το χρώμα των ματιών της μέσα σε νεκρική σιγή από όλα τα ζώα του δάσους,ο πολεμιστής μεταμορφώθηκε σε πουλί με το όνομα uirapuru.

Ο Villa Lobos μαγεύτηκε από όλους αυτούς τους μύθους που είχε διαβάσει και προσπαθώντας να συλλάβει όλους τους ήχους του αμάζονίου μιμήθηκε όλα τα ηχοχρώματα,το θρόϊσμα των φύλλων αλλά και το τραγούδι για το μυθικό πουλί uirapuru.


                                                                                                ( στην Κατερίνα με αφορμή το βίντεο )





Δεν υπάρχουν σχόλια: