Πρόκειται για ένα από τα ξεχασμένα έργα του Α.Ginastera αλλά από τα πιο μελωδικά του. Αφιερωμένο στην Emilia Stahlberg το 1937 - ο χορός της όμορφης υπηρέτριας. Είναι ο δεύτερος από τους τρεις χορούς της Αργεντινής που έγραψε ο συνθέτης (danzas argentinas op.2) καταφέρνοντας έτσι να κερδίσει το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό καλών τεχνών της χώρας του. Τελειώνοντας και τους τρεις χορούς ο Ginastera περνάει σε ένα διαφορετικό στυλ σύνθεσης όπου παντρεύει τη μελωδία με την παράδοση αλλά ταυτόχρονα και με τις εικόνες της φύσης(λιβάδια-αγρούς). Όπως θα έλεγε και ο Αlberto Portugheis ''είναι σκέψεις παντρεμένες με μελωδίες από παραδοσιακά τραγούδια που μόνο ο Ginastera θα μπορούσε να γράψει''. Ο χορός της όμορφης υπηρέτριας είναι πιανιστικό έργο 6\8. Πρόκειται για μια μελωδία όπου εξελίσσεται μετά τον πρώτο παλμό του πρώτου μέτρου. Η συνεχής ένταση σε αρκετά σημεία αποκλιμακώνεται με χρήση χρωματικών ημιτονίων που δίνουν ξεχωριστή ομορφιά στον χορό. Στο δεύτερο μέρος εισάγεται μια νέα μελωδία που βασίζεται σε διαστήματα τρίτης και τετάρτης. Ο επίλογος κλείνει με επαναφορά της αρχικής μελωδίας αλλά με πλουσιότερη εναρμόνιση από τρίτες και μια εντελώς ξένη συγχορδία που μας υπενθυμίζει ότι ο Ginastera λατρεύει την ατονικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου